Alpe d'huzes

week 15 - 2015

Tijdens het plannen op mijn werk van de diverse werkzaamheden wordt er met name veel gesproken in weeknummers. Dus ja het is nu week 15 en het is pas in week 23 dus dat klinkt nog erg ver weg. Nog 8 weken werken! Nog 8 weken trainen! Nog 8 weken de tijd om geld op te halen. Ga ik maanden spreken is het nog maar 1 volle maand en dat is mei, want april is al weer aardig op stoom. En dan klinkt het al weer bijzonder dichtbij. Op de website van Alpe d’huzes is op de homepage een klok aan het aftikken naar 4 juni 4:30 uur en deze geeft op het moment van schrijven nog 52 dagen 17 uur 32 minuten en een aantal seconden aan. Dus zolang duurt het nog echt.

2de Paasdag stond in de ochtend in het teken van de Wouter Verhaar Classic. Een rondje vanuit Vlaardingen via Hoek van Holland en Maassluis weer terug naar Vlaardingen.
Een bijzonder rondje in vele opzichten! Laat ik beginnen met het fietsen. Voor mij was het de eerste keer dat ik in peloton zou rijden en het laatste stuk zouden we met z’n alleen rijden (circa 100 man). Kan ik het tempo rijden? Okee dat is gelukt gemiddeld 25 km/h was goed te doen. Mijn sporthorloge gaf aan dat ik 50 minuten vet aan het verbranden was geweest dus niet op de toppen had gefietst, dus ja met genoeg vetverbranding ging de thee met appeltaart in Hoek van Holland er in als zoete koek! Daarna had van mij het tempo wel om hoog gemogen, kon je je tenminste warm rijden. Het mooie weer van 1ste paasdag was weg, het regende en was eigenlijk best koud en nat. Daarnaast hoe is dat om in peloton te rijden? Nou wind technisch geweldig, concentratie die is wat hoger dan normaal omdat je goed moet opletten wat degene voor je doet.
Wat ook wel grappig is dat ik naast een dame kwam te fietsen, die had de berg vorig jaar beklommen en had Wouter daar ontmoet. Na een tijdje gesproken te hebben over het waarom van het fietsen, de trainingen en zo nog het een of ander kwam het werk aan bod. Blijkt zij bij een toeleverancier te werken voor het specifieke project waar ik mee bezig ben. De wereld is niet zo groot als we soms willen denken.  

Emotioneel was het ondanks het ontspannen praatje wat ik had op de fiets zwaar. Het was op een dag na 2 maanden geleden dat Wouter overleed. Daarnaast is er bij ons in dat opzicht gewoon veel gebeurt en binnen de nieuwe kaders gaat het met iedereen redelijk tot goed. Maar de ziekte is niet weg en er komen er steeds weer nieuwe mensen bij die met deze ziekte moeten leven, dat bleek ook maar weer op 6 april.

Donderdag had ik een nobel plan. Omdat ik me voor dat er van alles gebeurde in het 1stekwartaal had opgegeven om in september 1/8 triatlon te doen, moest ik ook maar weer eens mijn zwemconditie checken. Dus vol goede moed lag ik om iets voor zessen in het zwembad en het viel niet tegen. In 45 minuten zwom ik nog 1500 m weg dus klagen is er niet bij. Door andere afspraken ging het woensdagavond rondje voor mij niet door dus werd het donderdagavond. Heerlijk 49 km gefietst. Het rondje van vorige week alleen nu voor bij het zwembad van Rhoon. Het is toch een stuk leuker zonder die wind van vorige week en de tempratuur was zo goed dat ik voor het eerst een laagje durfde uit te trekken. Tot de vorige trainingsrit was ik laagjesmonster, minimaal 4 en winterhandschoenen aan maar als het weer zo doorzet kunnen we het aantal laagjes gaan reduceren en de winterhandschoenen in de kast op bergen tot 4 juni 4:30 ’s morgens.
Het nare van het nobele plan was dat ik vrijdagochtend voor het eerst sinds het trainen stramme benen had!

Zondag een rondje, het wordt geen groot rondje want dinsdag ga ik naar Valkenburg om daar een stukje van de Amstel Gold route te rijden. Een van de weinige plekken in Nederland waar je in ieder geval iets van “berggevoel” kan trainen.  .
Ik zat netjes om 8:30 op de fiets, maar het weg komen was al een klein drama. Het wilde niet en misschien was dat een voor teken voor het fietsen. We fietsen altijd het rondje Hoeksche Waard via de Heinenoordtunnel heen en via de Kiltunnel terug. Dus vandaag dacht ik dat doen we anders, wat misschien ook een dom idee was. Want het op de automatische piloot fietsen kan je dan wel uit zetten en dat bleek al bij de brug in Zwijndrecht want die fiets je toch anders aan dan als je er van weg fietst. Bij de kiltunnel ging het ook al mis, dus een paar honderd meter extra. Het voordeel was dat ik in ’s Gravendeel een kortere route ontdekte. Maar bij Puttershoek had ik toch zoiets van ik kan ook de pont terug nemen naar Zwijndrecht en gewoon naar huis gaan. Maar goed ook hier geldt “opgeven is geen optie”, dus de laatste 15 km waren niet de beste van de afgelopen periode, maar thuis ben ik gekomen. Wat het was ik weet het niet, maar je hebt goede fietsdagen en slechte fietsdagen en dit was niet mijn beste. Hopen dat het dinsdag beter gaat.